İslam Felsefesi Sözlüğü

anlaşılması istenen “anlam” anlamına olmak üzere anlam

önde tutulmuştur; veya en azından tutulmaya çalışılmıştır.

Anlam bir başka “entity”ye feda edilmemiştir. Aksi vakidir. Bu

sözlüğün dili, veya bu sözlükte kullanılan dil “tuz değirmeni”

gibi çatır-çutur veya takır-tukur olmakla eleştirilebilir. Orta bir

dil kullanılamadığı, cümlelerin bazen uzun bazen kısa olduğu

söylenebilir.

Hiç şüphesiz bir felsefe sözlüğü yazmaya kalkışmak o dilde

bulunan ve elan kullanılan sözcüklerın “already” sahip

olduğu anlam yüklerini değiştirmek değildir. Zaten, yani asıl

anlamında “zaten” ile, özsel anlamında, buna imkân da yoktur.

Gelmiş geçmiş “türün en iyi örneği” filozof Aristoteles’in bile

felsefeye toplam olarak 27 kavram kattığı dikkate alınacak

olursa bir dili değiştirmenin “possibility”si kendiliğinden “ikna

edici” bir şekilde ayan-beyan ortaya çıkar, görünür.

Sözlük hiçbir zaman tamam olmaz. Dolayısıyla rahatlıkla

diyebiliriz ki “abide” sözlükler varsa da “mükemmel” sözlük

yoktur.